امان از دست آن کس که دو روست چو دیوی ددمنش ، بی چشم و روست
اگر در نزد تو چون آدم است مکن باور که این یک نیمه روست
برای دست یابی به هدف نه دشمن می شناسد او نه دوست
چو خر از هر چمن جوید علف چراگاهش شکر آب دو دوست
کلامش بی بها پر از دروغ قسم بی خود خورد بی آبروست
سرشته ذات وی با اختلاس کلاغی دانه دزد و کینه جوست
سرانجامِ دو رو، نافذ چه شد ؟ ذلیلی شد نه پُز ماندش نه پوست
دکتر نادر نوری ( نافذ) بهمن 96
