پیری به سن نیست

مکوب حقی

مکوب  کس را

مکوب حقی که  خود بلند گردی               مکن  دگر تلخ تا که قند گردی

چه قول داده  جهان که در  هوایش             دچار رفتار ناپسند گردی  ؟

 به هوش باش  این بنا وفا ندارد                بدان بعید است بهره مند گردی 

 دکتر نادر نوری دیماه 96

با کبریت کبر

خرچنگ خرافات

خرچنگ خرافات

 سنگ به خرچنگ خرافات زنید 

      آتش در آغُلِ آفات زنید

پشت به گفتار خرد کوب کنید

تیشه به ریشه ی مماشات زنید

غرق خیالات مگردید دگر 

    سد پل بر روی خیالات زنید

از خرد خویش بگیرید کمک   

چنگ به مایه ی مباهات زنید

روح و روان نادر زخم گرفت 

 مرهم زخمی به جراحات زنید

چشمه ی پر آب بجویید شما 

 آبی به عقل جماعات زنید

دکتر  نادر نوری  

 

 

 

آسان سر مخور

بی چشم و رو

  

امان از دست آن کس که دو روست    حسود وکودن و بی چشم روست

 

اگر در نزد تو چون  آدم است         مکن باور که این یک نیمه روست

 

 دکتر نادر نوری دی ماه 96

 قسم بی خود خورد بی چشم و روست

اندیشه و عقل زنده به گور

اندیشه و عقل زنده به گور

جایی که کلنگ و بیلْ مزدور است              اندیشه و عقل زنده به گور است

 

 دستی که زمانه پرتوانش کرد                   نایی نبرد، که  از شرف دور است

 

آن کس که به زور بر سریری ماند    یک کوک زمخت و وصله ناجور است

 

آن کس که دریغ  می کند از فکر                     خالی از خرد مدام منفور است

 

چنگی  که  سرشت او چپاول است        دژخیم وکشنده  همچو تومور است

 

 آن دل که برای کشورش سوزد         بسیار عزیز و شمع پر نور است

 

   در خرمن  جهل ، زد شَرر نادر      از آن که دلش به نصر منصور است 

 

 دکتر نادر نوری دی 96           

 

              

سدایم کن دوباره - صدایم کن دوباره

پشیمانم  که آزردم دلی را                                                                       پریشانم  زکف دادم گلی را

کجا رفتی ؟  سدایم کن  دوباره                                                        سدایت حل کند هر مشکلی را

دکتر نادر نوری دی 96

قسم به آن که دنیا را سرشت

 

 

 

قسم به آن که دنیا را سرشت                     نیم در فکر دوزخ یا بهشت

 

 

 

به هر سو رو کنم بینم دروغ                به دور افکنده ام  زیبا و زشت

 

 

 

دکتر نادر نوری  دی  96

 

 

 

 

 

نمی خواهم سراب

نمی خواهم سراب

 

از کجا جویم خدا یک جرعه  آب   

  تشنه ام امّا نمی خواهم سراب

کیست که پاسخ دهد به یک سوال  

پاسخی پایا نه حرفی  چون حُباب

در حقیقت پرسشی  اندیشه زاست     

 بی گمان بیدار  گرداند زخواب

ما که داریم این همه فاضل، چرا      

فضل هایشان  نمی بخشد  جواب

هر بلایی که به کشور می رسد          

 از تحجّراست و وجدان خراب

اختلاس ورانت خواری چون دو دیو 

می کِشند  اکنون وطن در منجلاب

این همه وجدان آلوده سَم  است  

کاش می شد شست وجدان را درآب

زهد و تقوا گشته تنها یک شعار        

توبه فرما خود  نترسد از عذاب

 فَاستَقِم¹ نادر ولی طغیان  مکن      

عاقبت پس می دهند آنان حساب

 1- سوره هود 112

 

هزار آفرین بر سیاست مدار

  سیاسَت  سیاسْت !

هزار آفرین بر سیاست مدار                                      که نه دزد باشد نه چون گرگ هار       

فروتن فدا کارفردی امین                                        نه چون لاشه خواری که کرده کمین

به دامش مشو چون سیا سَت سیا سْت                            مکن خویش برده چو پر از ریا ست

ز شادیِ مردم تو خشنود باش                                              وکیلی خردمند و پر سود باش

چو دستی بگیری مگو پا ببوس                                            منه هیچ منت مشو اُختپوس

به فریاد کشور برس ای دلیر                                                 که پژمرد دلها , بر آمد نفیر 

پلید است و پست آن سیا ست مدار                                            نمایش چو موسا خفایش چو مار  

ندارد به جز پند (نادر) نشان                                                 دلا تا توانی به دل آن نشان

 

مشو شاد هرگز بر مرگ

می خوار ایام

 

می خوار ایّام

دلم آزرده شد از خارِ ایّام                  نخواهم بشنوم اخبار ایّام

به مولانا قسم قلبم گرفته                   از این نامردمان غَدّار ایّام

چو سعدی می نشینم در کجاوه                  گلستانی روم از غار ایّام

زفردوسی بگیرم نوشدارو                   که زخمی گشته ام از مار ایام

چو حافظ می روم کنج خرابات               همه افشا کنم  اسرار  ایّام

رباب رودکی دردست گیرم                     ببویم مولیان جوبار ایّام

پیاله گیرم از، دستان خیّام                     گُسارم تا شوم می خوارایّام

 به یاد کودکی بی غم بخندم             به دور از این همه بی عار ایّام

 

 

بدان (نادر) تلاش  راستجویان                 درآخر می کشد پتیار ایّام

 

به کله مریزید آشغال

 

 

 

دریغ از آن کودک و نو باوه است

 که مغزش  انبار  ترس و یاوه است

دریغ از این درس های  بی ‌شمار

که بی ارزش بود و  در حدّ  شعار

مگر خواب است ازراییل انگار

یلدای بد اخلاق

کمان بر من کشید آن یار شرزه

 

کمان بر من کشید آن یار شرزه         

    

  تـنم  از ترس  او آمد به لرزه

 

 

 

 نمی دانم چرا یارم  چنین است    

          

 گهی از غم کشد گاهی به غمزه

 

 

 

 

دکتر نادر نوری آذر ماه 96

 

 

 

بر گرفته از وبلاگ دکتر نادر نوری naadernoory.blog.ir

دلم خوش بود به یاری وفادار

فراق ماه

دلم خوش بود به یاری وفادار            فروغم بود چون ماهی شب تار

به یک باره فرو شد ماه تابان            زفقدانش  جهانم شد اسف بار

نمی دانم کنون روز است یا شب         عزادارم عزا دارم عزا دار

 دکتر نادر نوری آذر 96

زهر جبر دکتر نادر نوری نافذ

 چو نوزادی که به جبر از زهدان جهید 

 جهان هم ناله کرد و آمد پدید 

 فغانی از ازل  اندر هر ذره است 

 که  هستی زهر جبر است و باید چشید 

 دکتر نادر نوری آذر 96

بشر مهمان غافل

بشر مهمان زمان ساقی اجل زهر

نشسته  در کنار سفره ی دهر

چَرد غافل کُند انبان  از آن خوان

سرانجامش دهد ساقی از آن زهر

دکتر نادر نوری